HANNAH TER LINDEN – 2023/2024 – COSCHAP HEELKUNDE – SINT MAARTEN
Mijn naam is Hannah ter Linden en ik heb mede dankzij Het Mevrouw Minderhoud Fonds een zeer bijzonder coschap Heelkunde mogen lopen in het Sint Maarten Medical Center op, u raadt het al; Sint-Maarten.
Waarom een bijzonder coschap vraagt u zich natuurlijk af? Waarom had dat niet ‘gewoon’ in Nederland gekund? Mijn doel tijdens mijn geneeskunde opleiding is om mijzelf te ontwikkelen tot, komt ‘ie hoor, een excellente én professionele arts: een dokter met medisch wetenschappelijke, sociale, culturele, organisatorische & bestuurlijke kennis en vaardigheden, maar ook een arts met inzicht in zichzelf en eigen referentiekader. Een coschap op Sint-Maarten is daarom voor mij van grote waarde geweest, omdat ik daar op veel van deze vlakken de kans kreeg om mij nét dat beetje extra te ontplooien.
Dat nét een beetje extra ontplooien begon op zondagavond toen ik landde, enkele uren voordat ik voor het eerst in de overdrachtskamer zou verschijnen van het SMMC. Omdat het een relatief klein ziekenhuis is, zou ik met alle artsen vanuit alle specialisten in de overdracht zitten. Dat betekent dat je, zoals normaal gesproken, je niet alleen de patiënten hoort die zijn opgenomen voor de chirurgie, maar ook voor de o.a. interne geneeskunde, cardiologie, oncologie, urologie en kindergeneeskunde. Geïnspireerd door deze overdracht, die dus vanuit alle specialismes werd aangevlogen, vertel ik u ook graag over mijn bijzondere ervaringen.
De enige co
De enige coassistent van de chirurgie: dat was ik. Normaal gesproken krioelt het van de coassistenten op een afdeling en verdeel je alle onderdelen van het coschap. Wat resulteert in dat je slechts een deel meekrijgt van het reilen en zeilen van de afdeling. Daarnaast maakt het zijn van een-van-de-zovelen je vaak minderverantwoordelijk: Je hebt minder vlieguren, je valt ‘minder’ op en je legt je sneller neer bij de gemaakte verdeling. In het SMMC kreeg én pakte ik deze verantwoordelijkheid wé, kon ik vlieguren maken en was ikzelf in charge over mijn planning. Daarbij kwam ook nog eens dat ik de onverdeelde aandacht kreeg van alle specialisten en arts-assistenten: Eén-op-één-begeleiding. Een ideaal en uitzonderlijk leerklimaat voor een arts in spé.
Nieuwe skills
Een uitzonderlijk leerklimaat maakt dat een student ook uitzonderlijke stappen kan maken. Dit startte al voor mijn vertrek, waar heb ik mogen deelnemen aan een tropencursus. Ik werd hier onderwezen over ziektebeelden die wij in Nederland niet veel zien, en die ik vervolgens op Sint-Maarten in levenden lijve mogen ondervinden. Ook heb ik mijn ervaring in het hechten met mijn eigen Hechtstichting in de praktijk mogen brengen en verbeteren. Daarnaast was een van mijn grootste leerdoelen kennis te maken met een andere zorgcultuur. Door eerdere werkervaringen heb ik vaardigheden ontwikkeld over hoe om te gaan met voornamelijk patiënten en families uit Nederland. Echter, Nederland laat een steeds grotere verscheidenheid aan sociaal-culturele groepen zien die ik later ook in de stoel tegenover mij zal zien. Dat interesseerde mij en het voelde daarom ook als mijn plicht om mijzelf te verdiepen in zoveel mogelijk verschillende culturen. Door kennis te maken met een nieuwe cultuur in de spreekkamer, werd ik mij bewust van mijn eigen referentiekader en hoe ik mij als dokter in opleiding verhoud tot diversiteit.
Visie op gezondheid
Het kennis maken met een nieuwe cultuur, betekent ook kennismaken met een nieuwe visie op gezondheid en vaak een andere mate van ziektebesef. In het SMMC heb ik veel patiënten gezien met vergevorderde aandoeningen; een hoog aantal uitgezaaide kankers, diabetische voeten die resulteerden in amputaties, ernstige infecties of epileptische aanvallen omdat medicatie niet wordt ingenomen. Naar mijns inziens niet vanwege onwil, maar omdat er weinig aandacht besteed wordt, en ook besteed kán worden gedaan, aan preventie en educatie. Tevens is een groot deel van de inwoners onverzekerd, waardoor zij niet in staat zijn om zorg te betalen: Dan hebben wij het toch goed voor elkaar in Nederland. Het heeft mij veel geleerd over hoe ik zo duidelijk en efficiënt mogelijk het belang van behandeling aan familie en patiënt kan uitleggen en hoe ik kan balanceren tussen niemand de kosten injagen versus de nodige onderzoeken en therapieën in gang te zetten.
Eigen gezondheid
In het ziekenhuis staat de gezondheid van de patiënt centraal. Echter, heb ik uiteraard ook aan mijn eigen gezondheid gedacht. Op Sint-Maarten heb ik gehiked, gesurft, gevaren, prachtige stranden bezocht, gewoond met diverse nationaliteiten en door de wirwar van frituur geprobeerd zo goedkoop mogelijk gezonde maaltijden te maken. Ik heb voor het eerst gevolleybald, kilometers gezwommen in het zwembad tegenover het ziekenhuis en een hoop nieuwe en fijne mensen ontmoet.
Mijn coschap heelkunde in het SMMC had niet kunnen plaatsvinden zonder de hulp van het Mevrouw Minderhoud Fonds. Door deze steun heb ik ondenkbare meters kunnen maken in een uitzonderlijk leerklimaat, ben ik mij meer bewust geworden van mijn eigen referentiekader, en hoe ik mij als arts in spé verhoud tot diversiteit, heb ik geleerd hoe ik communiceer en kan afwegen in lastige situaties, heb ik nieuwe sporten uitgeprobeerd en talloze nieuwe mensen ontmoet. Ik wil mijn grote dank uitspreken naar de bestuursleden van het Mevrouw Minderhoudfonds en U.V.S.V./N.V.V.S.U. voor de zeer prettige samenwerking en het mogelijk maken van deze bijzondere academische reis.
